ΦΟΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΚΥΝΟΚΤΗΤΕΣ

εναντια στους κυνοκτητες δεξιους αριστερους και αναρχικους!!


Πριν αρκετές χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι εξημέρωσαν τους πιο φλώρους και δουλικούς λύκους, τους σκύλους. Τους χρησιμοποιούσαν για διαφορες δουλειές, οπως την ανίχνευση εχθρων - αγριων ζώων, στο κυνηγι κλπ, κατι που συμβαίνει ακόμα και σήμερα στην επαρχία. Μαζι με το άλογο, ο σκυλος εγινε ο καλύτερος υπηρέτης του ανθρωπου.

Σημερα, ετος 2013 στις μεγαλες πολεις καποιοι ανθρωποι εχουν σκυλι. Το εχουν στο διαμερισμα, το βγαζουν βολτα με το λουρακι του, το ταιζουν ειδικες τροφες.
Αυτοι οι ανθρωποι δεν πανε για κυνηγι. Δεν υπαρχουν στην πολη αγρια ζωα, παρα μονο κλεφτρονια και διαρρηκτες, τους οποιους καταστελλει το κρατος και οι συναγερμοι.
Γιατι λοιπον εχουν σκυλι; Και γιατι αγαπουν τα σκυλια πιο πολυ απο τους ανθρωπους;
Γιατι αμα δουν ενα σκυλακι με σπασμενο ποδι θα σταματησουν και θα πουν "αχ το γλυκουλι τι επαθε", ενω αν με δουν στο δρομο να πεθαινω θα με προσπερασουν σαν να ειμαι σκουπιδι;


Οπως ο αφεντης αγαπαει το δουλο, ετσι και ο σκυλανθρωπος το σκυλο.Ακομα και αν οι υπηρεσιες του ειναι πλεον αχρηστες, μονο και μονο το δουλικο πνευμα του, ερεθιζει τον αφεντη. Ο αφεντης θελει να βλεπει το φοβο στα ματια του δουλου. Οσο ποιο φοβισμενο και χαζο ειναι το βλεμμα του σκυλου, τοσο ποιο γλυκουλης ειναι. Και αυτο ισχυει για ολα τα ζωακια, γατακια ποντικακια,κατσικακια. Οταν ομως ο αφεντης δει ενα αλανιαρικο ζωο, εναν ανθρωπο χωρις φοβισμενο βλεμμα, λεει " ειναι μαλακας καγκουρας αυτος" και απομακρυνεται. Γιατι ξερει οτι αυτον δεν θα τον υποδουλωσει ποτε.

Οι αφεντες που ειναι πιο νταιδες, επιλεγουν αγρια και φονικα σκυλια-δουλους οπως πιτ μπουλ. Τα πιο αγρια αφεντικα θελουν και πιο αγριους δουλους. Την ιδια αρρωστια εχουν και αυτοι αλλα εκφραζεται διαφορετικα λογω διαφορετικης ψυχοσυνθεσης.

Ο αφεντης δε λογαριαζει τα φραγκα, τις σκυλοτροφες και τον κτηνιατρο. Ουτε καν την ταλαιπωρια να εχει σκυλι σε διαμερισμα. Ποιος μπορει να περιγραψει την ηδονη του, οταν εχει ενα γλυκουλι πλασμα εξαρτημενο απο αυτον, ανικανο να ζησει αυτονομα, που ποτε δεν λεει οχι και δεν τον αμφισβητει;
Οταν μια ζωη εισαι σκλαβος και υπακους τους ανωτερους στην κοινωνικη ιεραρχια, τι ωραια που ειναι να πηγαινεις σπιτι και να σε περιμενει στην πορτα ο προσωπικος σου δουλος...

Να λοιπον γιατι εγω πεθαινω και περνανε χωρις να με κοιταξουν. Γιατι εγω μπορει να ειμαι πρεζακιας η τρελος και επικινδυνος. Το σκυλακι με το σπασμενο ποδι ομως, ειναι ενα κακομοιρο δουλακι χωρις αφεντη, που θελει αφεντη απεγνωσμενα... Σε κοιταει στα ματια και σου λεει "δειξε οικτο κυριε. Γινε ο αφεντης μου." Εσυ ερεθιζεσαι και λες " αχ το γλυκουλι, τι επαθε το κακομοιρο;"

Αναλαβετε λοιπον τις ευθυνες σας, αφεντες σκυλων. Καντε την αυτοκριτικη σας (αν μπορειτε) και μη μας ζαλιζετε με φιλοζωικες θεωριες. Αν αγαπατε τους αδυναμους ανιδιοτελως οπως διατυμπανιζετε, παρτε πρωτα εναν αστεγο ανθρωπο σπιτι σας. Σιγουρα η διατροφη του θα ειναι πιο φτηνη απο τις πανακριβες σκυλοτροφες και τους κτηνιατρους που χρειαζεται το "γλυκουλι" σας. Τι λεω ομως... Ο ανθρωπος μιλαει. Και δεν υπακουει παντα. Μπορει να ειναι και επικινδυνος...

ΜΕΤΑΦΟΥΤΟΥΡΙΣΤΗΣ ΑΝΤΙΠΑΣΟΚΟΣ

_______________________________________________________
αναγνώστης