Του Αγίου Αρτεμίου εορτάζει η εκκλησία, οι μπάτσοι που τον έχουν προστάτη και οι ομώνυμες επιχειρήσεις (ναοί).
Στο θέμα έχει πέσει μέγας σχολιασμός κατά το παρελθόν, τον οποίον αναπαράγουμε ευχαρίστως.
Το παραπάνω απόκομμα αποτελεί τμήμα της Ελληνικής ιστορίας. Μπάτσοι και αρχίδια γιορτάζουν τον προστάτη τους Αγιο Αρτέμιο. Καθώς οι μπάτσοι ενοχλούνται με τους ομοεορτάζοντες αδένες, παραθέτουμε αδιάβλητα ιστορικά στοιχεία:
Το συναξάρι του ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
Άλλος πάλιν νεωστι ελθών από τήν Αφρικήν και άκουσας από ένα χριστιανόν τά θαύματα του αγίου Αρτεμίου, έπίστευσεν αυτά άδιστάκτως. Όθεν επειδή αυτός είχεν ένα συγγενή εις τήν 'Αφρικήν πάσχοντα και κινδυνεύοντα από τό σπάσιμον τών διδύμων, επήρεν όσα ήσαν επιτήδεια διά νά κάμη αγρυπνίαν και επήγεν είς τήν εκκλησίαν του αγίου Αρτεμίου, ίνα παρακάλεση τόν άγιον διά τόν συγγενή του· αφού δέ έτελείωσε τήν άγρυπνίαν, επήρεν έλαιον από τήν κανδήλαν τού αγίου και έγύρισεν είς τήν οίκίαν όπου έμενεν. Ό δέ άγιος Αρτέμιος κατά τήν νύκτα εκείνην, κατά τήν οποίαν ήγρύπνει ο ρηθεις χριστιανός εις τήν Κωνσταντινούπολιν, ώ τού θαύματος! έπηγεν είς τήν Αφρικήν και σταθείς επάνω είς τήν κλίνην του πάσχοντος, λέγει είς αυτόν επειδή ο συγγενής σου μέ παρεκάλεσεν υπέρ σού είς τήν Κωνσταντινούπολιν, διά τούτο από τού νυν και είς τό εξής άς είσαι υγιής. Ο δέ ασθενής έξυπνήσας, εύρε τόν εαυτόν του υγιή έν αλήθεια* όθεν και δόξαν άπέδωκεν είς τόν θεόν. Επειδή όμως δέν έγνώριζε, ποίος ήτο ο χαρίσας είς αυτόν τήν ύγιείαν, ήγάπα νά μάθη τό όνομα του· όθεν γράφει είς τόν συγγενή του εκείνον, όστις παρεκάλεσε περί αυτού τόν άγιον Αρτέμιον και του φανερώνει, ποίαν ημέραν εφάνη είς αυτόν ό άγιος και πώς ίάτρευσεν αυτόν μέ τελειότητα. Ό δέ συγγενής του ταύτα μαθών, έννόησεν ότι κατ' έκείνην τήν νύκτα, κατά τήν οποίαν έγινεν ή αγρυπνία είς τήν Κωνσταντινούπολιν, κατ' έκείνην τήν ιδίαν ιάτρευσεν ο άγιος τόν συγγενή του είς τήν Αφρικήν, και μεγάλως εθαύμασεν. Όθεν επήγε πάλιν εις τόν ναόν του αγίου και έδωκεν είς αυτόν τήν πρέπουσαν εύχαριστίαν, διηγούμενος και το θαύμα είς τους εκεί παρόντας· ακολούθως δέ έγραψεν είς τόν συγγενή του πώς ηκολούθησεν η υπόθεσις και πώς ο τούτον ίατρεύσας είναι ό άγιος Αρτέμιος.
Άλλος χριστιανός έχων βάρος ανυπόφορον εις τά δίδυμα, εζήτει την ιατρείαν ό δε άγιος Αρτέμιος έφάνη είς τον ύπνον του και λέγει αύτω· Αδελφέ, ύπαγε είς τόν γείτονα σου Ίωάννην τόν χαλκέα και βάλε την κήλην τών διδύμων σου επάνω είς τόν άκμωνά του, και εάν εκείνος κτυπήση αυτήν δυνατά με το πυρωμένον σφυρίον του, ευθύς θά ίατρευθής. Ό δε ασθενής εφοβείτο νά κάμη τούτο, ως οδυνηρόν. Οθεν πάλιν εφάνη ό άγιος είς αυτόν και πάλιν του λέγει τά αυτά, ό δε ασθενής πάλιν εφοβείτο νά κάμη τούτο. Τότε ό άγιος και τρίτον φανείς είς αυτόν τω λέγει· Πίστευσόν μοι, αδελφέ, ότι αν δέν κάμης τούτο, όπερ σοι είπον, ποτέ δεν θά ιατρευθής, ό δε ασθενής θέλων καί μή θέλων, εξ ανάγκης επήγεν είς τόν χαλκέα και έβαλε το σπάσιμόν του επάνω είς τόν άκμωνα εκείνου. Βλέπων δε το πυρωμένον σφυρίον ότι κατέβαινεν επάνω εις το σπάσιμόν του, ετραβίχθη οπίσω άπό τόν φόβον του, και ώ του θαύματος! ευθύς το σπάσιμόν ηφανίσθη και το σφυρίον έκτύπησεν επάνω είς τόν ξηρόν άκμωνα. Έθαύμασαν δε και οί δύο, ό,τε χαλκεύς και ό ασθενής διά το παράδοξον αυτό θαύμα· όθεν και οί δύο έδόξασαν και ευχαρίστησαν έξ όλης καρδίας τόν θεόν, όστις εδόξασε τόσον τόν μάρτυρα του Άρτέμιον.
Στο θέμα έχει πέσει μέγας σχολιασμός κατά το παρελθόν, τον οποίον αναπαράγουμε ευχαρίστως.
Το παραπάνω απόκομμα αποτελεί τμήμα της Ελληνικής ιστορίας. Μπάτσοι και αρχίδια γιορτάζουν τον προστάτη τους Αγιο Αρτέμιο. Καθώς οι μπάτσοι ενοχλούνται με τους ομοεορτάζοντες αδένες, παραθέτουμε αδιάβλητα ιστορικά στοιχεία:
Το συναξάρι του ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
Αξιον δε είναι να προσθέσωμεν εδώ και μερικών θαυμάτων τού αγίου διήγησιν άνθρωπος τις έχων τα δίδυμα του πολλά εξογκωμένα από το σπάσημον,
έπηγεν εις τόν ναόν του αγίου Αρτεμίου κλαίων και ζητών την ίατρείαν.
Εκείτετο λοιπόν ο ασθενής εις το μέσον του ναού επάνω είς στρώμα, και
ολίγον υπνώσας, βλέπει τόν άγιον Άρτέμιον εις τόν ύπνον του λέγοντα
αύτο, δείξον μου το πάθος σου, ό δε έδειξε τόν τόπον, όπου είχε τό
πάθος. Τότε ό άγιος κύφας (έσκυψε) και
πιάσας επιτήδεια μέ τάς δύο του χείρας τό σπάσιμον τών διδύμων του,
έσφιγξεν αυτά όσον έδύνατο, ό δέ ασθενής πονήσας μεγάλως και φωνάξας τό,
ούαί μοι, έξύπνησε και εύρε τόν εαυτόν του υγιή δοξάζων τόν θεόν και τόν άγιον.
Άλλος πάλιν νεωστι ελθών από τήν Αφρικήν και άκουσας από ένα χριστιανόν τά θαύματα του αγίου Αρτεμίου, έπίστευσεν αυτά άδιστάκτως. Όθεν επειδή αυτός είχεν ένα συγγενή εις τήν 'Αφρικήν πάσχοντα και κινδυνεύοντα από τό σπάσιμον τών διδύμων, επήρεν όσα ήσαν επιτήδεια διά νά κάμη αγρυπνίαν και επήγεν είς τήν εκκλησίαν του αγίου Αρτεμίου, ίνα παρακάλεση τόν άγιον διά τόν συγγενή του· αφού δέ έτελείωσε τήν άγρυπνίαν, επήρεν έλαιον από τήν κανδήλαν τού αγίου και έγύρισεν είς τήν οίκίαν όπου έμενεν. Ό δέ άγιος Αρτέμιος κατά τήν νύκτα εκείνην, κατά τήν οποίαν ήγρύπνει ο ρηθεις χριστιανός εις τήν Κωνσταντινούπολιν, ώ τού θαύματος! έπηγεν είς τήν Αφρικήν και σταθείς επάνω είς τήν κλίνην του πάσχοντος, λέγει είς αυτόν επειδή ο συγγενής σου μέ παρεκάλεσεν υπέρ σού είς τήν Κωνσταντινούπολιν, διά τούτο από τού νυν και είς τό εξής άς είσαι υγιής. Ο δέ ασθενής έξυπνήσας, εύρε τόν εαυτόν του υγιή έν αλήθεια* όθεν και δόξαν άπέδωκεν είς τόν θεόν. Επειδή όμως δέν έγνώριζε, ποίος ήτο ο χαρίσας είς αυτόν τήν ύγιείαν, ήγάπα νά μάθη τό όνομα του· όθεν γράφει είς τόν συγγενή του εκείνον, όστις παρεκάλεσε περί αυτού τόν άγιον Αρτέμιον και του φανερώνει, ποίαν ημέραν εφάνη είς αυτόν ό άγιος και πώς ίάτρευσεν αυτόν μέ τελειότητα. Ό δέ συγγενής του ταύτα μαθών, έννόησεν ότι κατ' έκείνην τήν νύκτα, κατά τήν οποίαν έγινεν ή αγρυπνία είς τήν Κωνσταντινούπολιν, κατ' έκείνην τήν ιδίαν ιάτρευσεν ο άγιος τόν συγγενή του είς τήν Αφρικήν, και μεγάλως εθαύμασεν. Όθεν επήγε πάλιν εις τόν ναόν του αγίου και έδωκεν είς αυτόν τήν πρέπουσαν εύχαριστίαν, διηγούμενος και το θαύμα είς τους εκεί παρόντας· ακολούθως δέ έγραψεν είς τόν συγγενή του πώς ηκολούθησεν η υπόθεσις και πώς ο τούτον ίατρεύσας είναι ό άγιος Αρτέμιος.
Άλλος χριστιανός έχων βάρος ανυπόφορον εις τά δίδυμα, εζήτει την ιατρείαν ό δε άγιος Αρτέμιος έφάνη είς τον ύπνον του και λέγει αύτω· Αδελφέ, ύπαγε είς τόν γείτονα σου Ίωάννην τόν χαλκέα και βάλε την κήλην τών διδύμων σου επάνω είς τόν άκμωνά του, και εάν εκείνος κτυπήση αυτήν δυνατά με το πυρωμένον σφυρίον του, ευθύς θά ίατρευθής. Ό δε ασθενής εφοβείτο νά κάμη τούτο, ως οδυνηρόν. Οθεν πάλιν εφάνη ό άγιος είς αυτόν και πάλιν του λέγει τά αυτά, ό δε ασθενής πάλιν εφοβείτο νά κάμη τούτο. Τότε ό άγιος και τρίτον φανείς είς αυτόν τω λέγει· Πίστευσόν μοι, αδελφέ, ότι αν δέν κάμης τούτο, όπερ σοι είπον, ποτέ δεν θά ιατρευθής, ό δε ασθενής θέλων καί μή θέλων, εξ ανάγκης επήγεν είς τόν χαλκέα και έβαλε το σπάσιμόν του επάνω είς τόν άκμωνα εκείνου. Βλέπων δε το πυρωμένον σφυρίον ότι κατέβαινεν επάνω εις το σπάσιμόν του, ετραβίχθη οπίσω άπό τόν φόβον του, και ώ του θαύματος! ευθύς το σπάσιμόν ηφανίσθη και το σφυρίον έκτύπησεν επάνω είς τόν ξηρόν άκμωνα. Έθαύμασαν δε και οί δύο, ό,τε χαλκεύς και ό ασθενής διά το παράδοξον αυτό θαύμα· όθεν και οί δύο έδόξασαν και ευχαρίστησαν έξ όλης καρδίας τόν θεόν, όστις εδόξασε τόσον τόν μάρτυρα του Άρτέμιον.
Συμπέρασμα: Σας τάχουν κάνει πεπόνια οι καϋμοί, τα βάσανα, τα χαράτσια και το ΔΝΤ? Βάλτε τα παπάρια σας πάνω στο αμόνι και χτυπήστε τα με ένα πυρωμένο σφυρί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Άντε γράψε μας την μαλακία σου :